Ukazały się odpowiedzi Zespołów na pytania Pana Grzegorza Januszko. Kilka z nich jestem w stanie skomentować, co poniżej czynię. Treści pytań nie będę przytaczał ponieważ moje uwagi dotyczą konkretnych sformułowań. Użyte w tekście kolory mają następujące znaczenie:
Zespół Laska , Zespół Parlamentarny, autor.
1.
Elementy konstrukcji skrzydła wbite w pień brzozy, odłamki drzewa znalezione w oderwanej części skrzydła oraz ślady niszczenia struktury skrzydła typowe dla zderzenia konstrukcji cienkościennej z jednorodną przeszkodą, potwierdzają opisany w raporcie przebieg zdarzenia.
Element blaszany w koronie (z prawej strony) brzozy jest wbity z góry na dół (na zdjeciu z prawa w lewo) a biorąc pod uwagę wznoszenie się samolotu w tym czasie, należałoby spodziewać się kierunku odwrotnego. Ponadto na wyjaśnienienie czeka sprawa białego i czerwonego lakieru.
Jego autorem jest dr Jan Błaszczyk, uznany autorytet w zakresie konstrukcji lotniczych, ich wytrzymałości i aerodynamiki, emerytowany pracownik Wojskowej Akademii Technicznej. W materiale tym można znaleźć odpowiedź na zadane pytanie ujętą w formie naukowego wywodu.
Profesor Błaszczyk szczegółowo i bardzo ciekawie wyłożył aspekty wytrzymałościowe skrzydła, czego brak w symulalcjach prof. Biniendy, tym niemniej swoje wnioski oparł na oszacowaniach statycznych.
Wykonane dotychczas przez prof. Biniendę wirtualne eksperymenty parametryczne pokazują, że dla warunków opisanych w raporcie komisji Millera urwanie skrzydła Tu-154M w wyniku kolizji ze wskazaną brzozą jest niemożliwe.
W tym zagadnieniu rozpracowywanym przez prof. Biniendę brak odpowiedzi, jakiej grubości brzoza przetnie jakiej grubości skrzydło (konkretnie dźwigary) bo jest pewne, że takie grubości na pewno istnieją. Poza tym eksperyment numeryczny można by wyskalować na crash testach bo paramatry słupów jak i skrzydeł DC 7 i Constellation są zapewne łatwe do pozyskania. W pierwotnej wersji było chyba "nieprawdopodobne" i to wydaje się właściwszym określeniem na wynik eksperymentu numerycznego.
Fakt, że brzoza upadła prostopadle do toru lotu samolotu również zaprzecza hipotezie o złamaniu brzozy przez uderzenie skrzydłem. Hipotezie tej zaprzecza również obecność drzazg w miejscu przełamania brzozy.
Po pierwsze - co któreś drzewo niestety upada tam, gdzie samo chce, a nie tam gdzie chce drwal i przywala drwala. Po drugie - przekaz pędu do spodu korony nie byłby zgodny z kierunkiem ruchu samolotu ze względu na skos skrzydeł. Ten fakt byłby zaniedbywalny chyba dopiero przy prędkościch "balistycznych". Bardzo duża elastyczność ostatnio stosowanego przez prof. Biniendę modelu drewna znacznie osłabia argument z obecnością drzazg - w tym modelu też mogłyby chyba sie ugiąć.
Również badania materiałowe fragmentu brzozy z miejsca zdarzenia zaprezentowane przez prof. Chrisa Cieszewskiego podczas I Konferencji Smoleńskiej oraz opublikowane w piśmie naukowym MCFNSwskazują na niższą niż przeciętna wytrzymałość pnia złamanej brzozy.
To dotyczy chyba wytrzymałości na zginanie. Ze wzglledu na sęki wytrzymałość drewna na ścinanie i ściskanie chyba nie byłaby mniejsza, a ona stanowi o zdolności drzewa do uszkodzenia skrzydła.
Zespół Parlamentarny dysponuje natomiast obliczeniami aerodynamicznymi autorstwa mgr inż. G. Jorgensena, opartymi na przyspieszeniach zarejestrowanych przez czarne skrzynki, z których wynika, że samolot nie miał kontaktu z brzozą na wysokości wskazanej przez komisje.
Stwierdzenie tak tajemnicze, że trudno się do niego ustosunkować. Zajmowałem się obliczeniami trajektorii, znam chyba wszystko, co na ten temat napisano oraz powiedziano i z pełną odpowiedzialnością mogę napisać, iż na gruncie teorii do bardziej prawdopodobnej odpowiedzi może nas przybliżyć jedynie analiza porównawcza podobnych manewrów zapisanych w ATM QAR. Taką szczątkową analizę - porównaie "10.04" do "06.04" zawarłem w notce kaczazupa.salon24.pl/364934,ostatnie-sekundy-wizualizacja-wedlug-raportow-mak-i-kbwl" oraz referacie na IKS.
Kwestię utraty skrzydła na brzozie można byłoby jednoznacznie i bezdyskusyjnie zamknąć od strony naukowej badając wrak samolotu.
Niewątpliwa prawda.
2.
Trajektorię lotu samolotu od zderzenia z brzozą do zderzenia z ziemią potwierdzają ślady kontaktu konstrukcji samolotu z drzewami.
Tab.2 "Parametry lotu ..."zawiera dosyć nierealistyczne i zupełnie niezgodne z zapisanym w QAR ATM wartości kąta przechylenia .
Opisany w raporcie i załącznikach przebieg ostatniej fazy lotu potwierdzili niezależnie od siebie swoimi symulacjami profesorowie Paweł Artymowicz oraz Grzegorz Kowaleczko.
Prof. Artymowicz, czego sam nie ukrywa, z pewną swobodą traktuje zarejestrowane paramatry - zawsze na korzyść wersji oficjalnej. Symulacja prof. Kowaleczki znana raczej jako prof. Żyluka, bo to AŻ referował w Kazimierzu jest mi znana z omówień prof. Czachora - dotyczyła nieco innych warunków początkowych i MMC w wywiadzie dla NDz nawet postulował przeprowadzenie jej przy warunkach analogicznych do smoleńskich.
Nie tylko ukryły ostatni zapis TAWS (#38), podważający możliwość wykonania „beczki” podczas której samolot miał zmienić kurs o 10 stopni jeszcze przed punktem TAWS#38, ale usunęły też z odczytów obu czarnych skrzynek (rosyjskiej i polskiej) zapisy dokonane w ciągu pół sekundy bezpośrednio za tym TAWS-em.
Trudno przesądzać o intencjonalnym działaniu komisji. Zawartość TAWS#38 jest znana od jesieni 2011, sprawa nadpisania ostatniej pół sekundy jest o wiele bardziej złożona, niż twierdzi ZP a mnie się początkowo wydawało. Należałoby raczej postulować, aby UASC udzieliło dodatkowych wyjaśnień o sposobach wyliczania oraz dokładnościach i znaczeniu niektórych paramatrów zapisyawanych przez system TAWS zainstalowany w tym samolocie. Błędem KBWL było zaniechanie skorzystania z takiej możliwości i trzeba mieć nadzieję, że PW tego błędu nie powtórzy. W sprawie pół sekundy nie ma problemu - te dane są w polskich rękach i należy je przeanalizować. Temat mogłoby zamknąć udostępnienie liczbowych danych do niezależnych badań.
____________________________________
wpolityce.pl/wydarzenia/53905-pierwsza-taka-konfrontacja-ws-smolenska-odpowiedzi-zespolow-laska-i-parlamentarnego-na-pytania-grzegorza-januszki-tylko-u-nas
wpolityce.pl/wydarzenia/53942-grzegorz-januszko-odpowiedzi-na-moje-pytania-to-przyczynek-do-dyskusji-ekspertow-taka-debata-to-powinnosc-wobec-ofiar-1004-nasz-wywiad
