Pionowe trajektorie obliczeniowe z mojego referatu na IKS (*) miały taką cechę, że wymagały punktu węzłowego na końcu. Do badacza należała ocena, czy wierzyć wysokościom barometrycznym w TAWS#38 i FMS, zdjęciu smoleńskiego fotoamatora, czy na przykład protokołowi, którego literalna interpretacja prowadzi do pniaka o średnicy 0,8 m i wysokości 1 m.
Rys. 1.
Łączyła je też podobna różnica wysokości pomiędzy minimum a nastepującym po nim maksimum - 26 do 28 metrów. Trajektorie były otrzymane przy założeniu rygorystycznego traktownia położeń TAWS#38 i FMS (*). Prowadziło to do bardzo ostrego zakrętu tuż przed wrakowiskiem, czyli dużego przyspieszenia zaginającego tor na końcu, równocześnie pozostawiając duże przyspieszenia pionowe w pierwszej fazie "po brzozie".
Ford Prefect (**) i YKW sugerowali, iż w istocie zakręt był łagodniejszy. Obok modele zakrętu łagodniejszego, nie powodującego deficytu przeciązeń w stosunku do zarejestrowanych na końcu.
Rys.2.
Takie zakręty "zostawiają" widoczne obok przyspieszenia "do wykorzystania" na wznoszenie. Dla otrzymania trajektorii pionowej znowu posłużę się przyspieszeniem
VertAcc(w chwili czasu)=(2*większe + mniejsze)/3
oznaczonym na wykresie na czarno.
Rys.3.
Warto jeszcze zobaczyć, jak w stosunku do wyliczonego z modeli zakrętu kursu przebiega MH. Gdyby końcowe odchylenie MH od kursu było wynikiem odwróconego prawego yaw, to na początku MH powinno znajdować się po prawej stronie kursu i w którymś miejcu go przeciąć.
Rys.4.
Trajektorię(czarną) optymalizuję tak aby, odchylenie średniokwadratowe od wysokości baro i radio w TAWSach 35 do 38 było najmniejsze.
Rys.5.
oraz powiększenie końcówki.
Rys.6.
Wykres wyliczonej trajektorii (czarna) wzbogaciłem o dwie trajektorie "oficjalne". Do wysokości BW i RW dopasowywane są odpiwiednio położenia baro i radiowyskościomierza a kreslona jest trajektoia środka ciężkości. Trafienie z wysokością w drzewa od okolic ul. Kutuzowa nie było zamierzone. Trajektoria pozostająca w zgodności z zakrętem cechuje się tym, że róznica wysokości pomiędzy minimum a maksimum wynosi 20,5 m. Te około 20,5 m roznicy będzie pomiędzy minimum a maksimum będzie się zachowywało przy niewielkich zmianach warunków początkowych - na przykład, kiedy będziemy chcieli trafić w pierwszą grupę drzew lub w TAWS#38 baro. Z samej tabeli "Przeszkód terenowych" (Tab.2 w raporcie KBWL) wynika, iż pomiędzy przeszkodą "1" a "11" było 26 metrów różnicy w wysokości samolotu. Około 5 metrów utraty wysokości jest ceną za zbilansowane przeciążenia na zakręcie ku wrakowisku. Minimum sumy najmniejszych kwadratów jest wprawdzie na tyle płaskie, że nie pozwala wyciagać jednoznacznych wniosków, jednakże po niezgodności z trajektorią "06.04" oraz oficjalnym "bałaganie wysokościowym" jest to kolejny argument przeciw temu , iż ślady na przeszkodach terenowych są zgodne z zapisanymi parametrami lotu.
_____________________________
(*) kaczazupa.salon24.pl/448846,you-don-t-know-how-5
youtu.be/2wR5GUVov9Q
(**) ford.salon24.pl/447659,zakret-macierewicza-cz-2
